Śnieżny pies
Tegoroczny śnieg jest pierwszym w życiu mojego biszkopta i od razu zapałała do niego ogromną miłością. Wiedziałam, że psiaki mają wielkie serca, ale żeby aż tak. :) Pierwsze nieśmiałe opady były w listopadzie, więc miała okazję sprawdzić, że z nieba może padać coś innego niż deszcz (który też uwielbia). Myślałam, że może będzie marudzić, nie będzie chciała chodzić, ale nic z tych rzeczy. Zabawa była przednia, a jak jeszcze dostała dynię do zabawy, bo pańcia zapomniała i nie sprzątnęła z dworu, więc zmarzła, to nie można było zgarnąć do domu. Nie wiem co bardziej się podobało, śnieg, dynia czy wszystko razem wzięte :) Cudowne jest to, że ilość jej zachowań związana z opadami i miny, które przy tym robi są tak niesamowite, że nie można oderwać wzroku.
Tak naprawdę dopiero grudzień pokazał swoje
możliwości i co to znaczy śnieg. Kiedy tylko Holi wyszła z domu zaczęło
się czyste szaleństwo...To jak psiak potrafi cieszyć się z takiej
drobnostki jak śnieg jest niezwykłe. Lubię kiedy pada, lubię jak już
śnieg leży, ale przeważnie kiedy ja sama jestem w domu przy kominku z
gorącą czekoladą w ręku. To Holi powoli sprawia, że zamieniam kominek na
ciepłą kurtkę, wielki szalik, czapkę i najgrubsze rękawiczki i brykam
razem z czworonogiem po podwórku. Wtedy to można poczuć się dzieckiem na
nowo :)
Obecnie biszkopt mógłby spędzać cały dzień na
dworzu, ale ja jak to na panikarę przystało spędzam zwierzaka czasem do
domu żeby się futro nie przeziębiło. Śniegu jest też coraz mniej, bo
łobuziak pożera go kilogramami :D
Martyna & Holi
Filmikowo:
Mała fotorelacja ze śnieżnej głupawki:
kombinacje pt.: jak tu złapać ten śnieg
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz